CPR

احیای قلبی ریوی یا CPR چیست؟

احیای قلبی ریوی عبارت است از نجات جان بیمارانی که دچار ایست قلبی، تنفسی و مغزی شده اند بنابراین به اقداماتی که برای نجات جان این بیماران انجام می شود به اختصار CPR یا احیای قلبی ریوی گفته می شود. عبارت CPR مخفف کلمات Cardiopulmonary resuscitation است.

هدف از این کار حفظ خون و اکسیژن در بدن فردی است که تنفس و ضربان قلب وی متوقف شده است.

افراد آموزش دیده می توانند عملیات CPR را انجام دهند، تنفس مصنوعی و فشردن قفسه سینه کاری است که در زمان سی پی آر انجام می شود.

انجام CPR دارای گلدن تایم یا زمان حیاتی است؛

یعنی اگر در طی 4 تا 6 دقیقه پس از ایست قلبی این کار انجام شود از صدمات وارده به مغز در اثر هیپوکسی (کم اکسیژنی) جلوگیری می شود. در مطالعه ای ثابت شده است که انجام احیا قلبی ریوی ظرف مدت کمتر از 4 دقیقه از شروع ایست قلبی و تنفسی با موفقیت و نجات جان بیمار همراه است و چنانچه CPR بلافاصله بعد از افتادن بیمار به علت ایست قلبی ریوی شروع شود شانس زنده ماندن او 2 تا 3 برابر می شود.